Το κύριο χαρακτηριστικό όλων των ιερών βιβλίων (στη Βίβλο και στην Καινή Διαθήκη) είναι οι μεγάλες υποσχέσεις του Θεού στους ανθρώπους και σε ολόκληρο τον κόσμο. Είναι βασικά το στοιχείο που διατήρησε την πίστη και την ελπίδα των ανθρώπων για αλλαγή «τάξης πραγματων» για χιλιάδες χρόνια έως σήμερα. Οι υποσχέσεις του Θεού άρχισαν στον Παραδεισο όπου ο Θεός ενώ εδωσε αρχικα στους ανθρώπους την κυριαρχία και εξουσία σε ολόκληρη τη γη, μετά την πτώση τους στην αμαρτία εχασαν οι ανθρωποι τα κυριαρχικα τους αυτά δικαιωματα, αλλα υποσχεθηκε ο Θεος ότι θα έρθει ο καιρός που ο επερχομενος Μεσιας θα απελευθερώσει την ανθρωπότητα από την εξουσία του κακού (τα “ζιζάνια” του κοσμου, τον “διάβολο”) και θα επιστρεψει τους ανθρώπους πίσω στον Παράδεισο όπου θα γεύονται τους καρπούς από το δέντρο της ζωής και δεν θα πεθαίνουν.
Ο Θεός συνεχισε να υπόσχεται στον κοσμο, ότι δεν θα καταστραφει η γη ξανά (όπως έγινε με τον κατακλυσμό), ότι θα δώσει γιους οσους τα αστέρια του οθρανου στον Αβραάμ, ότι θα «χτίσει» έναν λαό πίστης (Ισραήλ), ότι θα φέρει τον λαό του αυτό πίσω από την εξορία στην ελευθερία και στη γη της επαγγελίας ότι θα ενισχύσει τους πιστούς του με δυνάμεις ώστε να μπορούν να νικήσουν τους εχθρούς τους. Και κυριως εδωσε την μεγαλη υποσχεση οτι θα ερθει ο Μεσσίας.
Ένα μεγάλο μέρος αυτών των υποσχέσεων έχουν ήδη εκπληρωθεί, συμπεριλαμβανομένου του μεγάλου θαύματος της επιστροφής του λαού του Ισραήλ από την εξορία και της εγκαθίδρυσης του κράτους του (!). Οι περισσοτερες από τις υποσχεσεις του Θεου αυτές εχουν ηδη πραγματοποιηθει, αλλά μέρικες από αυτες εξακολουθούν να παραμένουν ανεκπλήρωτες.
Ένα βασικό στοιχείο σε όλη τη σύνδεση του Θεού με τους ανθρώπους στα ιερά βιβλία είναι η πίστη και η εμπιστοσύνη στις υποσχέσεις του Θεού πέραν από την ανθρώπινη λογική! Όλα τα σημαντικά γεγονότα που συμβαίνουν στην παλαιά και στην Καινή Διαθήκη, δε συμβαίνουν μόνο με τρόπο θαυματουργικό αλλά και με τρόπο αντίθετο στη ΄΄λογική΄΄ και ενάντια σε όλες τις πιθανότητες!
Το μικρό νικάει πάντα το μεγάλο με θαυματουργό και «παράλογο» τρόπο. Ο Δαβίδ νικάει τον Γολιάθ, ο λαός του Ισραήλ νικάει όλους τους ισχυρότερους λαούς της. Ο Μωυσής, αντί να πεθάνει κατά τη γέννησή του, μπαίνει στο σπίτι και την οικογένεια του Φαραώ και γίνεται μεγάλος ηγέτης, τόσο στην Αίγυπτο όσο και στον λαό του, παρά την αδυναμία του στην ομιλια !
Ο Δαβίδ, ένας ταπεινός βοσκός γίνεται ο μεγαλύτερος βασιλιάς στην Ιερουσαλήμ. O ίδιος ο Μεσσίας χρειάζεται να φυλακιστεί, να βασανιστεί, να υποφέρει ακόμη και να πεθάνει για να αναστηθεί!, κ.λπ., κλπ. Κάθε γέννηση ενός σημαντικού άνδρα συμβαίνει θαυματουργικά και αντίθετα με τη λογική. Οι περισσότερες από τις σημαντικές γυναίκες στις Γραφή ήταν στείρες ή χωρίς οργανική ικανότητα να γεννήσουν – βλ. πχ την Σάρα- φτάνοντας στο ακόμα πιο ακραίο παράδειγμα της γέννησης του Ιησού χωρίς καν φυσική επαφή! (Γέννηση από παρθένο !).
Όλα τα θαύματα συμβαίνουν επίσης με έναν εντελώς περα από κάθε λογικη, τρόπο: ανάπηροι περπατάνε, προφήτες αντιμετωπίζουν αμέτρητους εχθρούς και τους νικάνε, εκ γενετής τυφλοί βλέπουν, νεκροί ανασταίνονται …Τα σημαντικά γεγονότα στις γραφή συμβαίνουν επίσης με τρόπο αντίθετο με κάθε λογική (χωρισμός των υδάτων της Ερυθράς Θάλασσας, περιπλάνηση σαράντα ετών στην έρημο, βροχή του μάννα κ.λπ.)
Γιατί, αληθεια, ο Θεός δεν μπορούσε να έχει μας δωσει απλούστερες και πιο «ομαλές» ιστορίες χωρίς όλα αυτό τον παραλογισμό; Γιατί άφησε τους ανθρώπους να υποφέρουν για χρόνια έως ότου τους έδωσε τις μεγαλες υποσχέσεις; Η εξήγηση είναι μόνο μία: το εκανε για να αυξήσει την πνευματικότητα των ανθρώπων, για να τους διδάξει το δρόμο της ελπίδας και της πίστης ενάντια σε όλες τις προσδοκίες και ενάντια σε όλες τις πιθανότητες, να τους διδάξει να εγκαταλείψουν το «εγώ» τους και να αλλάξουν εντελώς τη συνείδησή τους και τον «λογικό» τρόπο σκέψης και να ακολουθήσουν στη ζωή τους το δρόμο του ‘’απίθανου’’, του πέραν της λογικής, το δρόμο της πνευματικής «τρέλας» της πίστης και της κατάργησης του «εγώ».
Οι τέσσερις μεγάλες υποσχέσεις του Θεού που παραμένουν ανεκπλήρωτες μέχρι σήμερα:
1. Εξάλειψη / ακύρωση της αμαρτίας και του κακού από όλο τον κόσμο
2. Ανατροπή της τρέχουσα τάξης του κόσμου και θέσπιση του «πολιτευματος» της αγάπης (Βασιλεία του Θεού και του Χριστού)
3. Τελος της σωματικής φθοράς και του θανάτου (πνευματική και σωματική σωτηρία)
4. Ανάσταση των νεκρών
Στην κέντρο των ανεκπλήρωτων υποσχέσεων βρίσκεται η υπόσχεση μιας θεμελιώδους αλλαγής του κόσμου και της εισαγωγής ενός νέου πνευματικού νομοσυστηματος («Βασιλεία του Θεού») στον κόσμο, χωρίς βάσανα, ασθένεια ή θάνατο.
Αλλά τι ακριβώς είναι η βασιλεία του Θεού; Είναι ένας κήπος με όμορφα λουλούδια όπως στις ταινίες του Χόλυγουντ; ‘Ενα ιδιαίτερο μέρος ψηλά στα σύννεφα στον ουρανό; ‘Ενα μέρος με πολλές παρθένες και άφθονο φαγητό; Ένα βασίλειο όπου «εκλεκτοί» λαοί του Θεού θα είναι οι δικτάτορες άλλων ή όπου θα εξουσιάζει ένας ισχυρός και σοφός βασιλιάς;
Όχι! Τίποτα από όλα αυτά. Η βασιλεία του Θεού, όπως εξήγησε ο Ιησούς, είναι πρωτίστως μέσα μας! Δηλαδή, η αλλαγή για την επίτευξή της δεν είναι μέσω μιας φυσικής εξέγερσης ή ενός εξωτερικού πολέμου, αλλά μέσω ενός εσωτερικού πολέμου, μιας επανάστασης στον τρόπο που σκεφτόμαστε και που βλεπουμε τον κόσμο! Τα εργαλεία για αυτήν την επανάσταση δεν είναι διαδηλώσεις, ούτε μαχαίρια ή όπλα, αλλά πνευματικά εργαλεία!
Ο σημερινός κόσμος κυριαρχείται από φόβο, θλίψη, ασθένειες, βάσανα και θάνατο, έλλειψη στόχων, υλισμό και μια αποτυχημένη προσπάθεια επίτευξης ευτυχίας μόνο με προσωρινές απολαύσεις. Έτσι, τα κύρια εργαλεία για μια επανάσταση στην παρούσα και δεδομένη κατάσταση (status quo) του κόσμου είναι εσωτερικά, πνευματικά.
Πρέπει να επαναστατήσουμε ενάντια στην τρέχουσα κατάσταση, να απηυδήσουμε από αυτά που βλέπουμε να συμβαίνουν γύρω μας ( και τι «μας πουλάνε»…) και να αρχίσουμε να σκεφτόμαστε διαφορετικά! Σταματήστε να συμβιβάζεστε και αρχίστε να αναρωτιέστε για την «αναγκαιότητα» του πόνου, της φθοράς, του θανάτου και των πολέμων μεταξύ ανθρώπων.
Οι κλασικές θρησκείες και θρησκευτικές ιδέες, μέχρι σήμερα, εχουν μαλλον απογοητευσει τον κοσμο, μια και στην πραγματικότητα υποστηρίζουν μονο τη συνέχιση της τρέχουσας κατάστασης, εξουδετερώνοντας στη ουσια τις πνευματικές ικανότητες του ατόμου και μετατρέποντας τον σε «μαριονέτα» που λαμβάνει οδηγίες από τη θρησκευτική ηγεσία. Η κλασική θρησκευτικότητα διδάσκει στον άνθρωπο να συμβιβάζεται: «αυτό υπάρχει, θα μάθετε να το δέχεστε και να είστε ευγνώμονες, να λέτε ότι όλα προέρχονται ‘’εκ των άνω’’ και δεν μπορειτε να γνωρίζετε το γιατί, ουτε θα μάθετε ποτέ».
Η επανάσταση πρέπει να γίνει με την ριζικη αλλαγή του τρόπου σκέψης μας, ενεργοποιώντας τους μηχανισμούς της πίστης που μπορούν να οδηγησουν στην υπέρβαση όλων των λογικών και νόμων, ενεργοποιώντας τη δύναμη της προσευχής που μπορεί να αλλάξει τα πάντα και να σταματήσει τον πνευματικό συμβιβασμό! Η πίστη στις πνευματικές μας δυνάμεις έχει στοχο αντίθετο με ό,τι οι θρησκείες μας διδάσκουν ότι δηλαδη: “Ποιός είσαι να θέλεις σπουδαία πράγματα ή να ζητάς λογοδοσία από τον Θεό”; …
Πρέπει να σταματήσουμε να πιστεύουμε στη θρησκευτική προπαγάνδα ότι υπάρχουν επιλεγμένοι λαοί που έχουν ‘’ανοιχτό πιστωτικό όριο’’/»καρτα ελεθυερης προσβασης» στον παράδεισο , και να καταλάβουμε ότι ο Θεός είναι Αγάπη και από την αγάπη Του πηγαζουν ποταμοι συμπόνιας και χαριτος και έτσι μπορούμε να λάβουμε τα πάντα «δωρεαν» (!) και όχι ως ανταμοιβή για τις πράξεις και των εντολών μας. Πρέπει να αλλάξουμε τη συνείδηση προς την κατεύθυνση της αγάπης χωρίς διάκριση και προς κάθε άτομο. Πρέπει να καταλάβουμε ότι όλοι, ως ανθρώπινα όντα, έχουμε έναν κοινό εχθρό, το κακό, τον διάβολο του κόσμου. Εάν ενωθούμε και χρησιμοποιήσουμε μαζί τα πνευματικά εργαλεία και την προσευχή, μπορούμε μαζί, και με τη βοήθεια της χαριτος του Θεού (που μας δίνεται δωρεάν), να αλλάξουμε την υπαρχουσα παγκόσμια τάξη!
Και ποιος είναι ο ρόλος του Χριστού και γιατί τονίζεται η κεντρικότητα του σε όλη αυτη τη διαδικασία της αλλαγης του κοσμου;
Σίγουρα να όχι για να μας «εγγράφουν νεα μέλη του Συλλόγου των Πιστών του Ιησού» ή για να οργανωθει μια Χριστιανική ιεραποαποστολή! Σε τελική ανάλυση, ο σύγχρονος Χριστιανισμός, ως επί το πλείστο, μπήκε στην ίδια σύγχυση με τις αλλες θρησκειες, βαζοντας ένα τεραστιο βαρος στους ανθρωπους και ζητωντας τους να τηρουν άπειρες εντολές, όπως και ο Μωασαικος Νομος; Καταντησε δηλαδη σημερα ο Χριστιανισμος μια νεα έκδοση του Ιουδαϊσμού. Η κεντρικότητα του Ιησού οσον αφορα την αλλαγή της τάξης του κόσμου και την επανάσταση που οδηγει στην ιδρυση της Βασιλειας του Θεού, πηγάζει από την ουσια της διδασκαλιας του και των εργων που εκανε σαυτον τον κοσμο !
Ο Χριστος δεν ήρθε για να ιδρύσει άλλη μια θρησκεία ή να κάνει μια θρησκευτική μεταρρύθμιση! Ήρθε για να δείξει πώς μπορούμε να επανασυνδεθούμε με τον Θεό ως αγαπημένα Του παιδια, πώς μπορούμε να ξεπεράσουμε τον πόνο και το θάνατο και πώς μπορούμε να γίνουμε νέοι, πνευματικοί άνθρωποι, να αναγεννηθούμε και να αρχίσουμε να μαθαίνουμε να χρησιμοποιούμε τις ισχυρές δυνάμεις μας και τις πραγματικές εξουσιες και δυνατότητές μας. Να πάρουμε πίσω τα δικαιώματα που μας δόθηκαν από τον Πατερα, στη δημιουργία του κόσμου και που τα χάσαμε λόγω αμαρτίας, μεταφεροντας την εξουσία μας στον διάβολο.
Ο Ιησούς ήρθε να μας απελευθερώσει από τα ‘’χρέη’’ μας προς τον Θεό, και να αποκαταστήσει τη σχέση μας μαζί Του.
Ηρθε επίσης για να δείξει ποιο είναι το αληθινό πρόσωπο του Θεού. Δισεκατομμύρια ανθρώπων πιστεύουν σε έναν Θεό, αλλά δεν γνωρίζουν (η διαφωνούν) για το ποιος είναι και ποια είναι τα χαρακτηριστικά Του! Ο Χριστος ηρθε να δείξει ότι ο Θεός είναι μόνο αγάπη, αγάπη μεχρι αυτοθυσίας για χάρη των άλλων. Ήρθε για να ενώσει όλους τους ανθρώπους και όλους τους λαούς, χωρίς διάκριση!
Ήρθε για να εδραιώσει, πρώτα μέσα μας και αργότερα ή παράλληλα, σε ολόκληρο τον κόσμο την Βασίλεια της αγάπης, εδώ και τώρα!
Ποια είναι λοιπόν τα χαρακτηριστικά ενός τέτοιου «νέου πνευματικού δρόμου και αγώνα»;
1. Πνευματικός Καθαρισμός: Με τη βοήθεια των νόμων του ‘’πνευματικού ανθρώπου’’.
2. Μη εστιαση στο «γράμμα του Νόμου» της Βίβλου αλλά στο πνεύμα της! (υπαρχουν «παγίδες» που προξενουν παρερμηνειες μέσα στις Γραφές).
3. Διαχωρισμός της «φωνής» του Θεού από την (πιο σκληρή και απολυτη) «φωνή» των αγγέλων, στις Γραφές.
4. Ο δρόμος του Χριστού και ο πνευματικός καθαρισμός οδηγούν στην καταργιση του θανατου και την νικη της ζωης !
5. Ενοποίηση όλου του κόσμου μέσω του ευαγγελίου του Χριστού, ανεξάρτητα από την κλασικο Χριστιανισμο !
6. Αγάπη προς όλους, χωρίς διαχωρισμούς
7. Κατάργηση του τείχους της εχθρότητας μεταξύ Θεού και ανθρώπου και μεταξύ όλων των ανθρώπων
8. Πνευματικός πόλεμος με έναν ή περισσότερους διαφορετικούς τύπους πνευματικής πάλης: α. Εσωτερικός πόλεμος για εξαγιασμό/καθαρισμο, β. Διάδοση του μηνύματος της Βασιλειας της αγαπης, γ. Προσευχή).
9. Έιλικρινής και συνεχής αγώνας για να αλλάξουμε τη συνείδησή μας και τον τρόπο σκέψης μας και να «ανατρέψουμε» τον παρόντα κόσμο και την τρέχουσα τ»αξη πραγματων» αγωνιζομενοι για την δημιουργια ενός καινουργιου συτηματος του κοσμου βασισμένου στην αγάπη (Βασιλεια του Θεου).
Πώς μπορεί σήμερα να πραγματοποιηθει η εκπλήρωση των ανεκπλήρωτων υποσχέσεων του Θεού και η εγκαθίδρυση της Βασιλείας του Θεού;
1. Μαθαινοντας και αναπτυσοντας τη ‘’μυστική’’, εσωτερική προσευχή (όχι μόνο τις κλασικές τυποποιημένες θρησκευτικες προσευχες) !
2. Επιμείνοντας στο να ονειρεύομαστε, να πιστεύουμε και να ζητάμε καθημερινά την αλλαγή του κόσμου και την έλευση της Βασιλείου της αγάπης του Θεού.
3. Αλλάζοντας τη συνείδησή μας ως προς την κατανοηση του χαρακτήρα του Θεού ! Να καταλάβουμε ότι ο Θεός είναι αγάπη και ότι είναι ένας στοργικός πατέρας για όλους τους ανθρώπους !
4. Πολεμωντας μέσα μας για τον εσωτερικό/πνευματικό καθαρισμό και την οικοδόμηση μιας ανανεωμένης συνείδησης, μιας συνείδησης «αναμαρτησιας», ως αποτέλεσμα της χάρης του Χριστού, σε αντίθεση με την κλασική συνείδηση της «καημενοσυνης» και των τύψεων προς τον Θεό.
5. Σταματοντας εντελώς την κρίση προς τους τους άλλους και επικεντρωνοντας στην πνευματική ενότητα !
6. Αμφισβητοντας τον αιώνιο κανόνα του θανάτου στον κόσμο και πιστέυοντας στην ιδέα της ζωής χωρίς θάνατο.
7. Πιστέυοντας ότι ο καθένας από εμάς μπορεί να συμμετάσχει ενεργά στα σχέδια του Θεού για την αλλαγη του κόσμου και να γίνει «ιδρυτής» της Βασιλειας της αγαπης.
8. Λάμβανοντας πίσω τα κυρίαρχα πνευματικά μας δικαιώματα, τις πνευματικές δυνάμεις και τα δώρα και τις έκφρασεις/εκδηλωσεις του Αγίου Πνεύματος μέσα σας. Πιστευοντας ότι τα θαύματα δεν ηταν μόνο προνόμιο των πνευματικών ηγετών του παρελθόντος, ούτε όμορφα παραμύθια, αλλά πράγματα που μπορούμε όλοι να βιώσουμε και να εφαρμόσουμε εδώ και τώρα!
